Benamingen van auto’s komen veelal voort uit het gebruik ervan. Vaak dateren ze zelfs uit de tijd dat auto’s nog koetsen waren. Een luxe koets is een Berline en in België heet een gewone auto met kofferbak zo nog steeds. Is er meer ruimte en een grote achterklep, dan komt de uit het Frans overgewaaide term Break tevoorschijn, mogelijk een verbastering van het Nederlandse Brik?

Zo zijn er verschillende aanduidingen voor een 5deurs auto met een rechte achterkant. Stationcar hoor je veel. Dat is eigenlijk een Stationwagon en die term komt dan niet uit Engeland maar uit Amerika. Grote auto’s uit de tijd dat je met de trein op vakantie ging en waarmee reizigers en hun bagage bij het station werden opgehaald en naar hun hotel werden gebracht. Je ziet ze nog wel eens in oude films, met houten omlijsting, de naam van het hotel op de deur geschilderd en een groot rek op dak voor nóg meer bagage.

Het woord dat de Engelsen voor ‘landgoed’ gebruiken is Estate. Daar heb je een ruime auto nodig die je gebruikt om spullen op, van en naar het landgoed te vervoeren. Dat moeten de naamgevers bij Volvo in gedachte gehad hebben gehad toen ze de soortnaam voor de Volvo stationcars bedachten.

Ik heb een voorkeur voor Estates. Veel wagens die ik zakelijk en privé heb gereden waren modellen waarmee je naar IKEA kunt gaan zonder dat je je moet afvragen of de zaken die je gekocht hebt er wel in passen. Omdat ik toch wel eens wat anders wilde koos ik vele jaren geleden voor de S60. Prachtige rijdersauto en ik reed er met veel plezier in. Totdat we met de kinderen op vakantie gingen en hij toch veel minder handig bleek. Na de vakantie heb ik ‘m ingeruild. Het werd een XC70 en dat was een van de fijnste auto’s die ik heb gereden.

Toen de organisatie van de VKB om ideeën vroeg voor het thema van de VKB 2013 hoefde ik niet lang te aarzelen. Immers, dit jaar is het 60 jaar geleden dat de eerste echte Estate van Volvo op de markt kwam. De Duett is altijd mijn favoriete Volvomodel gebleven. Echte deuren aan de achterkant en ruimte voor alles wat een mens zo allemaal mee wil nemen. Dat moest, vond ik, maar het beursthema worden. Misschien moet Volvo maar weer eens zo’n Estate met echte achterdeuren op de markt gaan brengen.

Helaas heb ik geen ruimte om zo’n Duett netjes binnen te stallen, anders had ik er zeker een in bezit gehad. Maar gelukkig is de tweede op het ‘mijn mooiste Volvo’ lijstje de 245, inderdaad, een Estate: Big, Black and Boxy ! Te bewonderen op de VKB in de stand van Volvo-forum.nl.